Կուրբան-Բայրամ եւ Ուրազա-Բայրամ տոները մուսուլմանական կրոնում երկու ամենակարեւոր կրոնական տոներն են: Հավատի համաձայն, այս երկու տոնն էր, որ Մարգարե Մուհամմեդը նշանակվել է մուսուլմանների համար եւ պատվիրել նրանց ամեն տարի:
Կուրաբա Բայրամի տոնը
Կուրբան-Բայրամն ունի նաեւ արաբական անունը, Իդր Ալ-Աադան: Սա զոհաբերության փառատոն է: Տոնածառի պատմությունը սկսվում է Իբրահիմի (այլ կրոններում, Աբրահամի) պատրաստակամությամբ `զոհաբերել Աստծո որդին, Իսմայիլը` որպես իր հավատի նշան (Իսլամը Իսլամի ավագ որդին է, թեեւ Իսրայելի կրտսեր որդին, չնայած այլ կրոններում Աբրահամի կրտսեր զավակ սովորաբար կոչվում է Իսահակ): Աստված, որպես մեծ հավատի վարձատրության նշան, պարգեւատրեց Իբրահիմին, փոխարինելով իր որդուն, զոհաբերող կենդանու հետ: Մուսուլմանները խորհրդանշական կերպով կրկնում են Իբրահիմի գործը, զոհաբերելով ոչխար, կով կամ ուղտ:
Որ թվով նշվում է Կուրբան-Բայրամ տոնը, հաշվարկվում է լուսնային օրացույցի համաձայն: Այն տեղի է ունենում 12-րդ ամսվա 10-րդ օրը, իսկ տոնակատարությունները `ավելի քան 2-3 օր:
Մահմեդական զոհվածների զոհաբերության օրվա ընթացքում հավատացյալները այցելում են եկեղեցի եւ լսեն մոլլայի քարոզչությունը, Ալլահի խոսքը, այցելում գերեզմանոցը եւ հիշում մահացածներին: Դրանից հետո տեղի է ունենում արարողություն, որը հանդիսանում է զոհաբերության զոհաբերություն `զոհաբերության զոհերի հիշատակի օր: Մուսուլմանները այս օրվա ընթացքում պետք է վերաբերվեն միմյանց աղքատներին եւ անօթեւաններին, ցուցաբերելով առատաձեռնություն, նաեւ այցելեն հարազատներին ու ընկերներին, նվերներ հանձնելով:
Ուրազա-Բայրամ տոնը
Ուրազա-Բայրամ տոնը հետեւում է սուրբ ամիսը Ռամադանի եւ խորհրդանշում է արագության վերջը, որը հավատարիմ մուսուլմանները ստիպված էին պահել ամբողջ ամիսը: